Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2013

Η ΠΑΣΕΓΕΣ πάει … την ΚΓΠ στην Ελλάδα


Στις 26/9/2013, από το Porto Palace Θεσαλονίκης επέλεξε η ΠΑΣΕΓΕΣ να ξεκινήσει το χρηματοδοτούμενο ταξίδι της στην Κοινή Γεωργική Πολιτική-ΚΓΠ-CAP σε όλη την Ελλάδα, με 13 στάσεις-ημερίδες, στην αμέσως επόμενη χρονική περίοδο.

Η έναρξη ήταν πολύ ενδιαφέρουσα με εισηγήσεις στο πολυπληθές (πάνω από 300 συμμετέχοντες) ακροατήριο από όλη την Ελλάδα, τόσο από τον πρόεδρο της σημερινής ΠΑΣΕΓΕΣ κ. Τ. Καραμίχα, όσο και από τον Διευθυντή στην ΕΕ κ Τάσο Χανιώτη, τον Γεν. Γραμματέα του ΥπΑΑΤ κ. Δ. Μελά, τον προϊστάμενο της ΠΑΣΕΓΕΣ στις Βρυξέλλες κ. Γ. Κολυβά, τον κ. Ν. Μπλιάτσιο (Γεωργική Ανάπτυξη) και τον κ. Μ. Σμύρη ((ΠΑΣΕΓΕΣ), με συντονιστή τον κ. Ι. Τσιφόρο (ΠΑΣΕΓΕΣ) και πολλές «καινοτομίες», όπως πχ:

Η «ανοικτή» παρουσίαση-εισηγήσεις ήταν «κλειστή» για τους δημοσιογράφους.

Η Κοινή Γεωργική Πολιτική «βαφτίστηκε» Κοινή Αγροτική Πολιτική-ΚΑΠ, ενώ όλοι ξέρουμε πολύ καλά ότι η «οικονομίστικη» ΚΓΠ ήταν πάντα προσανατολισμένη στα οικονομικά και δεν μπόρεσε να γίνει μέχρι σήμερα αγροτική πολιτική για την αγροτική κοινωνία.

Η προβλεπόμενη συνέντευξη τύπου δεν έγινε

Μοιράστηκε μια πολύ καλά επεξεργασμένη 36σέλιδη ανάλυση προτάσεων και σεναρίων κατανομής των αμέσων ενισχύσεων (1ος Πυλώνας). Εκεί εντοπίζουμε ότι υπάρχουν αγρότες που δεν παίρνουν καθόλου ενιαία επιδότηση, ενώ σε κάποιους νομούς η αξία των δικαιωμάτων είναι 102,52 €/στρέμμα (Ζάκυνθος, και ακολουθεί Ηράκλειο, Κέρκυρα & Λασίθι) και σε άλλους μόνο 10,49 €/στρέμμα (Χίος, και Ιωάννινα, Κεφαλληνιά & Κυκλάδες)), ενώ η μέση αξία σε όλη την χώρα είναι 39,5 €/στρέμμα. Επειδή δεν φαίνονται ορατά αγροοικονομικοί λόγοι αυτής της τεράστιας διαφοροποίησης ίσως κάποιοι να σκεφθούν ότι οφείλονται οι διαφορές κυρίως σε κομματικές πελατειακές επιλογές. Όπως και να είναι ΠΡΕΠΕΙ ΑΜΕΣΑ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Η ΑΔΙΚΗ ΕΝΙΑΙΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗ.

Η ΠΑΣΕΓΕΣ ενεργοποιήθηκε χάρις στην χρηματοδότηση 50% από την Ευρ. Επιτροπή στο έργο «Promoting Agricultural Society Objectives with CAP-PASO CAP» (Προωθώντας τους Στόχους της Αγροτικής Κοινωνίας με την ΚΓΠ), στο πλαίσιο της Πρόσκλησης Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος 2012/C 223/04.

Στο ενημερωτικό κομμάτι, όλα όσα ακούστηκαν ήταν ενδιαφέροντα, επισημαίνοντας μερικά δικά μας συμπεράσματα, όπως:

Η ΠΑΣΕΓΕΣ επιμένει ότι πρέπει να τηρηθεί η ρήτρα 60% και 30%, να υποστηριχθεί η κτηνοτροφία και η σύγκλιση να είναι σταδιακή, χωρίς ισοπεδωτικές λογικές. Δηλαδή κανείς να μην πάρει στο τέλος της περιόδου προσαρμογής λιγότερα από το 60% όσων παίρνει σήμερα, και κανείς να μην πάρει στο τέλος (2020 ή 2028?) περισσότερα από το 30% όσων παίρνει σήμερα από την Ενιαία Ενίσχυση.

Η μακροχρόνια πτώση των τιμών των αγροτικών προϊόντων (κυρίως τροφίμων) έχει αναστραφεί και φαίνεται ότι κατευθυνόμαστε σε περίπου τριπλασιασμό των τιμών των τροφίμων μέχρι το 2030, πράγμα που καθιστά την ΚΓΠ «ανοικτή» σε επανεξέταση.

Η χαρακτηριστικά έντονη διακύμανση των τιμών των τροφίμων εξομαλύνεται καθιστάμενη όλο και πιο αναλογική με τις υπόλοιπες τιμές στην αγορά.

Το κόστος της ενέργειας θα είναι υψηλό στο μέλλον

Τελικά το νέο μοντέλο «συναπόφασης» στην Ευρ. Ένωση με την δημοκρατική επιτυχία να έχει συναπόφαση η Ευρωβουλή οδήγησε σε 8.000 περίπου τροπολογίες, που άλλαξαν τελείως, πιθανόν εν όψει των ευρωεκλογών του 2014, την αρχικά ευνοϊκή για την ανανέωση τεχνοκρατική πρόταση της Ευρ. Επιτροπής του 2011.

Ο τελικός συμβιβασμός κορυφής της Ευρ. Επιτροπής, του Ευρωκοινοβουλίου και του Συμβουλίου Υπουργών Γεωργίας της 26ης Ιουν 2013, μάλλον «σκοτώνει» την διάθεση για επαγγελματική ενασχόληση νέων αγροτών, παρατείνοντας τεχνητά την Ενιαία Ενίσχυση του άδικου σήμερα ιστορικού μοντέλου μέχρι περίπου το τέλος της δεκαετίας, αδικώντας κατάφορα κάθε νέο επαγγελματία αγρότη.

Σχεδόν παντού ακούγεται ότι το ενδιαφέρον εστιάζεται για την μετά το 2028 εποχή, καθόσον φαίνεται ότι η επιτευχθείσα «συμφωνία» για την ΚΓΠ δεν καλύπτει μόνο μια επταετία αλλά σχεδόν όλη την αγροτική ζωή των αγροτοπατέρων, λαμβάνοντας υπόψη ότι το 65% των αγροτών είναι σήμερα πάνω από 55 ετών και σε 10 χρόνια θα έχει σχεδόν φύγει, τουλάχιστον από το επάγγελμα.

Συνδεδεμένη, σημαίνει προσπάθεια στήριξης της παραγωγής κάποιου αγροτικού προϊόντος, αλλά ταυτόχρονα και «δέσιμο» σε πιθανή «χασούρα» πόρων αν δεν επιτύχει η καλλιέργεια.

Στην Ισπανία πετυχαίνουν προστιθέμενη αξία στα αγροτικά προϊόντα κατά 150% (στην Πορτογαλία 130%) αλλά στην Ελλάδα μόνο 40%, που μπορεί να δείχνει ότι η αύξηση του εισοδήματος του αγρότη μπορεί να προέλθει και από αυτήν την κατεύθυνση και όχι μόνο από την καλλιέργεια ή εκτροφή. Ο έλληνας αγρότης πρέπει να μπορεί να μεταποιήσει και να εμπορευθεί την δικιά του παραγωγή.

Από διάφορες πλευρές ακούστηκε ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν επαρκείς μηχανισμοί στήριξης της αγροτικής επιχειρηματικότητας.

Το θέμα βοσκοτόπια φαίνεται ότι θα μας ταλαιπωρήσει πολύ ακόμα.

Η Κοινή Γεωργική Πολιτική, με την παραπομπή των περισσότερων θεμάτων για προσδιορισμό στα κράτη μέλη, μέχρι 1/8/2014, ίσως θέτει σε συζήτηση τον όρο «κοινή», ενώ για την Ελλάδα με διαλυμένες τις συνδικαλιστικές αγροτικές οργανώσεις και σε κατάσταση αναδρομολόγησης τους αγροτικούς συνεταιρισμούς φαίνεται σαν να αποφασίζονται τα θέματα των αγροτών, χωρίς τους πραγματικούς αγρότες.

Όλο και περισσότεροι «αγρότες» (και η ΠΑΣΕΓΕΣ?) φαίνεται να προσανατολίζονται στον πρωτογενή τομέα, όχι σε αγρότες, αλλά σε ΠΑΡΑΓΩΓΟΥΣ αγροτικών προϊόντων.

Εκπρόσωποι των αγροτών ζήτησαν, με ευχάριστη έκπληξη, να επιβάλλονται κυρώσεις σε όσους δεν τηρούν τα συμφωνημένα και τους κανονισμούς.

Το ευρωπαϊκό αγροτικό μοντέλο στηρίζεται στην οικογενειακή γεωργία, που ήδη υποστηρίζεται και από τον ΟΗΕ για το 2014. Μένει να προσδιορίσουμε τι σημαίνει οικογενειακή εκμετάλλευση, διότι στην Montana των ΗΠΑ μια αγροτική οικογένεια διαχειρίζεται περίπου 25.000 στρέμματα γης και εκτρέφει ανάλογα ζώα …

Ο αριθμός των αγροτικών εκμεταλλεύσεων μειώνεται στην ΕΕ με ρυθμό 3,7% κάθε έτος τα τελευταία 10 χρόνια.

Όπου υπήρχαν ισχυροί συνεταιρισμοί οι παραγωγοί αγροτικών προϊόντων βρέθηκαν να είναι κερδισμένοι μέσα σε περιόδους κρίσεων.

Στην Ελλάδα σήμερα το 70% των «αγροτών» εισπράττουν λιγότερα από 5.000 € ετησίως.

Με μια περίεργη λογική μερικοί υπεραμύνθηκαν της ανάγκης να συνεχίσει να είναι ισχυρός οικονομικά ο 1ος πυλώνας, δηλαδή να μοιράζεται «πελατειακά» ζεστό χρήμα για το εισόδημα του αγρότη, διότι αυτό υποστηρίζει την … ανάπτυξη … Από το που κατευθύνθηκε αυτό το χρήμα (κυρίως σε καταναλωτικά σχήματα) φαίνεται ότι είναι η πλήρης αποτυχία της ΚΓΠ.

Εν όψει εκλογών οι περισσότεροι μίλησαν για ένα ισόρροπο «μείγμα» 1ου και 2ου πυλώνα, ενώ κάθε λογική θα υπαγόρευε ότι η υποστήριξη της ανάπτυξης μπορεί να προέλθει κυρίως από τον 2ο πυλώνα της ΚΓΠ. Και η Ελλάδα σήμερα έχει ανάγκη από ανάπτυξη, κυρίως.

Πέραν από τα οικονομικά, ακουστήκαν και μερικές σωστές κουβέντες για την ανυπαρξία πολιτικής γης και χρήσεων γης, τα προβλήματα με το αρδευτικό νερό, το στραπατσάρισμα του πρωτογενή τομέα στην ενέργεια, στην υποστήριξη της κτηνοτροφίας (για τους καλοφαγάδες), καθώς και στην ανάγκη για καθορισμό του μοντέλου παραγωγής, πέραν από τα διαχειριστικά.

Η Ελλάδα δεν πρόκειται να βγει από την κρίση, αν δεν δημιουργήσουμε νέες συλλογικότητες, κυρίως της κοινωνικής οικονομίας. Δεν υπάρχει μέλλον χωρίς συνεργατισμό, συνεταιρισμούς και κοινωνική-αλληλέγγυα οικονομία.

Η Αγροτική Κοινωνία και η Κοινωνική Οικονομία θα πρέπει να αποτελέσουν την πυξίδα στις επόμενες επιλογές μας, όπως θα συζητηθεί στην Κοζάνη, στις 13/10/2013, στις 18.00, στο ξεν. Αλιάκμων, χωρίς χρηματοδότηση και χωρίς την ΠΑΣΕΓΕΣ, η οποία δεν εκπροσωπεί την χώρα μας ούτε στο ICA-International Cooperatives Alliance (Διεθνής Συμμαχία Συνεταιρισμών) … … .



Για την καταγραφή, Δημήτρης Μιχαηλίδης, 6998282382

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...