Οι προτάσεις της ΔΗΜΑΡ για τη Νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική

Τις Προτάσεις της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ για τη ΝΕΑ Κοινή Αγροτική Πολιτική κατέθεσαν στη Διακομματική Επιτροπή της Βουλής για την Αγροτική πολιτική, που συνήλθε σήμερα στο ΥΠΑΑΝΑΤ, οι εκπρόσωποί της Θανάσης Θεοχαρόπουλος και Δήμητρα Χαλικιά. Το κείμενο των θέσεων της ΔΗΜΑΡ έχει ως εξής:

Η διαπραγμάτευση, που θα ακολουθήσει το επόμενο διάστημα, πρέπει να γίνει με γνώμονα τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας στην παραγωγική διαδικασία, την επίτευξη της περιβαλλοντικής προστασίας και της αειφορίας με εφαρμόσιμα μέτρα, την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής γεωργίας και της μεταφοράς πόρων εντός της Ε.Ε. με στόχο τη μείωση των αποκλίσεων, την κοινωνική συνοχή και την επίτευξη της αγροτικής ανάπτυξης.

Η Ελλάδα πρέπει άμεσα να αποφασίσει τι θα επιδιώξει στη διαπραγμάτευση σε θέματα ζωτικής σημασίας, όπως ο ορισμός  του μικροκαλλιεργητή και  του ενεργού αγρότη, ο ορισμός  των περιφερειών, ο προσδιορισμός του είδους εθελοντικών άμεσων ενισχύσεων κ.ά.

Η ΔΗΜ.ΑΡ. διεκδικεί μια νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική, που θα προστατεύει και θα προωθεί τα πραγματικά συμφέροντα των Ελλήνων αγροτών τονίζοντας ότι οι τελικές αποφάσεις πρέπει να λάβουν υπόψη τις επισημάνσεις των γεωργών και των κτηνοτρόφων.

ΤΑ ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

·Η μείωση του προϋπολογισμού της ΚΑΠ

·Η πρόβλεψη, που υπάρχει στην πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ότι: «τα εξοικονομούμενα χρήματα από το μέτρο της οροφής στο πλαίσιο του παρόντος μηχανισμού να παραμένουν στο εκάστοτε κράτος μέλος». Συνιστά ιδιαίτερα αρνητική εξέλιξη όχι μόνο για την  χώρα μας αλλά και για την κοινωνική συνοχή όλης της Ε.Ε. Είναι επιτακτική ανάγκη στις τρέχουσες συνθήκες οικονομικής κρίσης να επιδιωχθεί η μεταφορά των εξοικονομούμενων πόρων με κριτήρια σύγκλισης.

·Η πρόβλεψη στον Γενικό Κανονισμό των Διαρθρωτικών Ταμείων για αναστολή χρηματοδότησης των αναπτυξιακών προγραμμάτων των κρατών-μελών τα οποία αποτυγχάνουν να μειώσουν το υπερβολικό έλλειμμα τους ή να καλύψουν τους μακροοικονομικούς τους στόχους. Πρόκειται για ένα άδικο μέτρο που θα οδηγήσει στην υπονόμευση της ανάπτυξης αντί της απαραίτητης ανάκαμψης της οικονομίας. Η εισαγωγή αυτής της διάταξης στην Γενικό Κανονισμό των Διαρθρωτικών Ταμείων είναι απαράδεκτη και επηρεάζει άμεσα και την ΚΑΠ, στο βαθμό που πόροι του Πυλώνα 1 κατευθύνονται υποχρεωτικά στον Πυλώνα 2 και άρα ουσιαστικά πόροι της ΚΑΠ θα είναι διαχειρίσιμοι πλέον σύμφωνα με το άρθρο 21 του Κεφαλαίου IV του γενικού Κανονισμού «Περί Kοινών Διατάξεων ΕΤΠΑ, ΤΑ, ΕΓΤΑΑ, ΕΤΘΑ».

ΣΤΟΧΟΙ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΙΟΘΕΤΗΣΕΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

1. Αύξηση του προϋπολογισμού

Η  αύξηση του προϋπολογισμού της ΚΑΠ, σε σχέση με την τελική πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

2. Η αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των ενισχύσεων.

Πρέπει να τονισθεί ότι η Ελλάδα εμφανίζεται να λαμβάνει αναλογικά τις μεγαλύτερες ενισχύσεις γιατί ο υπολογισμός γίνεται ανά μονάδα εδάφους. Εάν ο υπολογισμός γίνει βάσει των ενισχύσεων ανά δικαιούχο, η Ελλάδα καταλαμβάνει μία από τις χαμηλότερες θέσεις.

3. Η  δικαιότερη κατανομή των πόρων της ΚΑΠ βάσει κοινωνικά δίκαιων κριτηρίων, όπως το μερίδιο του γεωργικού εισοδήματος στο ΑΕΠ, το ποσοστό απασχόλησης στον γεωργικό τομέα κ.ά.

4. Η απλοποίηση των μέτρων περιβαλλοντικής προστασίας ώστε να μην δημιουργηθεί σημαντικά επιπρόσθετο γραφειοκρατικό βάρος τόσο στις εθνικές κυβερνήσεις όσο και στους παραγωγούς.

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΔΗΜ.ΑΡ. ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΠ

·Τα μέτρα που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν συμβάλλουν και δεν οδηγούν στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής γεωργίας. Χρειάζονται πραγματικά μέτρα ενίσχυσης της παραγωγικότητας και βιωσιμότητας των αγροτικών εκμεταλλεύσεων. Πρέπει να τονισθεί ότι η διαφοροποίηση της γεωργικής παραγωγής (αμειψισπορά)είναι μεν απαραίτητη αλλά δεν πρέπει να γίνει σε βάρος της απαραίτητης εξειδίκευσης και αύξησης της γεωργικής αποτελεσματικότητας. Συνεπώς πρέπει οι αποφάσεις να συμπεριλάβουν διορθωτικούς μηχανισμούς.

·Μία προοδευτική και κοινωνική αγροτική πολιτική πρέπει να διεκδικήσει την στροφή στον τρόπο υπολογισμού των μέσων ενισχύσεων κάθε χώρας: από μέσες ενισχύσεις ανά μονάδα εδάφους σε μ.ο. ενισχύσεων ανά δικαιούχο. Η αλλαγή αυτή θα έχει ως αποτέλεσμα τη δίκαιη κατανομή των ενισχύσεων βάσει των πραγματικών κοινωνικών αναγκών του γεωργικού πληθυσμού κάθε χώρας.

·Η «περιφερειοποίηση» των ενισχύσεων στην Ελλάδα είναι αναγκαία. Όμως τα κράτη-μέλη πρέπει να έχουν τον χρόνο και την ευελιξία να αντισταθμίσουν τις αρνητικές συνέπειες από την αλλαγή αυτή (από το ιστορικό μοντέλο βάσει του οποίου γίνονταν οι άμεσες πληρωμές σε ένα περιφερειακό μοντέλο). Υπογραμμίζουμε, ότι το καθεστώς βασικής ενίσχυσης ανά περιφέρεια πρέπει να εφαρμοσθεί με την θέσπιση αντικειμενικών κριτηρίων όπως τα αγροτικά και οικονομικά χαρακτηριστικά της κάθε περιφέρειας.

·Τις ενισχύσεις πρέπει να τις λαμβάνουν όσοι ασχολούνται πραγματικά με τη γεωργία.  Θεωρούμε ότι ο ορισμός του ενεργού αγρότη, που έθεσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις προτάσεις της ( ότι δηλαδή για να είναι ενεργός αγρότης πρέπει οι άμεσες ενισχύσεις από την ΚΑΠ να είναι υψηλότερες  μόλις του 5% του συνολικών εσόδων από όλες τις μη γεωργικές δραστηριότητες), είναι απαράδεκτος.  Μόνο όσοι παράγουν γεωργικά προϊόντα και έχουν σημαντικά έσοδα εκ γεωργίας και πέραν των ενισχύσεων  πρέπει να αποτελούν τους ενεργούς αγρότες. Στο ερώτημα: «πρέπει να επιδιωχθεί στόχευση των ενισχύσεων στους πραγματικούς γεωργούς ή διεύρυνση των δικαιούχων των ενισχύσεων;» εμείς απαντάμε: στους πραγματικούς γεωργούς.

·Η αυξημένη στήριξη των νέων, που εγκαθίστανται στην γεωργία και κτηνοτροφία είναι αναγκαία. Απαραίτητη η θέσπιση «Ειδικού Προγράμματος Στήριξης» και η εισαγωγή υποχρεώσεις για τα κράτη-μέλη για την υλοποίηση αυτού του προγράμματος.

·Το μέτρο «οροφής ανώτατου ορίου ενισχύσεων» βρίσκεται στην σωστή κατεύθυνση. Τα όρια  όμως, που τίθενται στην πρόταση της Ε.Ε. είναι σε πολύ υψηλά επίπεδα με αποτέλεσμα η κατανομή των πόρων να μην γίνεται βάσει πραγματικά κοινωνικών κριτηρίων και να μην εξασφαλίζουν σε καμία περίπτωση την κοινωνική δικαιοσύνη. Η  μείωση των ορίων αυτών σε χαμηλότερα επίπεδα είναι απολύτως αναγκαία.

·Η ενίσχυση που προβλέπεται για τους μικρούς παραγωγούς  είναι πολύ χαμηλή(500 -1000 €), δεδομένου ότι το ποσό αυτό προβλέπεται να αντικαταστήσει όλες τις άμεσες ενισχύσεις. Η ενίσχυση αυτή πρέπει να αυξηθεί. Η αύξηση των πόρων σε όφελος των μικρών παραγωγών,  μπορεί να προέλθει από την εξοικονόμηση πόρων, που θα προκύψει εάν γίνει δεκτή η πρότασή μας για να μειωθεί το ύψος της «οροφής των ενισχύσεων».

·Η περαιτέρω στροφή της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής προς το περιβάλλον είναι σε ορθή κατεύθυνση. Όμως ορισμένες από τις προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι εξαιρετικά δυσεφάρμοστες π.χ. ορισμένες περιβαλλοντικές ρυθμίσεις εάν δεν εξειδικευτούν κατάλληλα και δεν απλοποιηθούν. Επιπροσθέτως, η σύνδεση των άμεσων ενισχύσεων προς τους παραγωγούς με συγκεκριμένες περιβαλλοντικές παραμέτρους πρέπει να γίνει με τέτοιο τρόπο ώστε να μην οδηγήσει στην απώλεια των παραγωγικών γαιών. Προτείνουμε, στα περιβαλλοντικά κριτήρια να ενταχθούν και εκείνα της καλλιέργειας προϊόντων με σημαντικά περιβαλλοντικά και κοινωνικά οφέλη όπως η ελιά (ελαιώνες, λάδι, προϊόν μεσογειακής διατροφής).

·Η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για ενίσχυση της έρευνας και καινοτομίας στον αγροτικό τομέα και η πρόθεση για μεγαλύτερο κονδύλιο πρέπει να εξειδικευτεί κατάλληλα, να εξηγηθεί ο τρόπος με τον οποίο θα εφαρμοσθεί και να εισαχθούν υποχρεώσεις για τα κράτη-μέλη για την υλοποίηση αυτού του μέτρου.

·Η χώρα μας πρέπει να εκμεταλλευθεί την πρόταση για εθελοντική συνδεδεμένη ενίσχυση για οικονομικούς, κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς σκοπούς (π.χ. βαμβάκι).

·Η βιολογική γεωργία πρέπει να προωθηθεί, καθώς η άσκηση του βιολογικού τρόπου καλλιέργειας συμπεριλαμβάνεται χωρίς να απαιτείται καμία άλλη προϋπόθεση και κανένα επιπρόσθετο περιβαλλοντικό μέτρο (π.χ. διαφοροποίηση) στις πρόσθετες ενισχύσεις οικολογικής μέριμνας (+30%),σύμφωνα με την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.  Η Ελλάδα πρέπει να ενθαρρύνει  άμεσα και να βοηθήσει τους γεωργούς και κτηνοτρόφους οι οποίοι θέλουν να ασκήσουν την βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία.

Εκτός όμως από τις θέσεις διαπραγμάτευσης, η Ελληνική Κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει άμεσα σε εθνικό επίπεδο:

Στις υποχρεωτικές και αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές που έχει ανάγκη ο αγροτικός τομέας και σε περιβαλλοντικές προσαρμογές. Αυτό πρέπει να εξηγηθεί στους αγρότες, ώστε να μην αιφνιδιαστούν από τις επερχόμενες αλλαγές. Ενδεικτικά και ως παράδειγμα αναφέρουμε ότι θα μπορούσε να επιδιωχθεί σε εκμεταλλεύσεις με περισσότερα από 30 στρέμματα, η ταυτόχρονη καλλιέργεια τριών διαφορετικών προϊόντων. Η χώρα μας διαθέτει συγκριτικό πλεονέκτημα στη δυνατότητα διεύρυνσης της πρωτογενούς παραγωγής. Είναι κρίμα αυτό το πλεονέκτημα να χαθεί για μία ακόμη φορά.

Η χώρα πρέπει να θεσπίσει ένα νέο καινοτόμο πλαίσιο, που θα διευκολύνει την αγροτική έρευνα, σε όφελος του συνόλου του αγροτικού κόσμου, διότι η μέχρι σήμερα, πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης απαξιώνει την εθνική αγροτική έρευνα, η οποία διενεργείται, τόσο από τα ερευνητικά ιδρύματα (ΕΘΙΑΓΕ), όσο και από τα ανώτατα και τεχνολογικά εκπαιδευτικά ιδρύματα.